อนิสงส์ปล่อยปลาหน้าเขียง

ในสมัยพุทธกาล มีสามเณรรูปหนึ่ง นามว่า สามเณรสังกิจจะ เป็นศิษย์ของพระสารีบุตรพระอัครสาวกของพระพุทธเจ้า และเป็นสามเณรขีณาสพ ครั้งนั้นพระสารีบุตรเข้าฌานก็หยั่งเห็นอันตรายที่จะเกิดแก่สามเณร พอออกจากฌานแล้วจึงบอกสามเณรว่า สามเณรเธอเข้าใจถึงกฎแห่งความไม่เที่ยงนะมีเกิดแก่ เจ็บตาย และบัดนี้อายุขัยของเธอก็ใกล้เข้ามาแล้วเธอจะมีอายุอยู่ได้อีกเพียง 7 วันเท่านั้น

สามเณรได้ฟังเช่นนั้นก็เข้าใจกฎไตรลักษณ์ จึงขอไปบอกลาบิดามารดา เมื่อพระสารีบุตรอนุญาตแล้ว สามเณรจึงรีบเดินทางกลับมาตุคาม ในระหว่างทางอากาศร้อนมีเปลวแดดแผดเผา สามเณรได้พบหนองน้ำแห่งหนึ่งใกล้แห้งขอด มีฝูงปลากุ้งหอยและสัตว์น้ำจำนวนมาก นอนดิ้นทุรนทุรายรอความตาย สามเณรคิดว่า ชะตากรรมของปลาก็เหมือนกับของตน กำลังดิ้นรนใกล้สิ้นใจมาทุกขณะ นึกได้ดังนั้นจึงใช้จีวรช้อนเอาสัตว์น้ำนานาชนิดทั้งหมด พาไปยังหนองน้ำใหญ่ที่มีน้ำอยู่มาก ปล่อยฝูงปลานั้นไปแล้วก็เดินจากไป และได้ช่วยชีวิตสัตว์อื่นๆ อีก มีสัตว์ปีก และเก้งเป็นต้นในระหว่างการเดินทาง

สามเณรไปบอกข่าวแก่บิดามารดาว่าพระอาจารย์สารีบุตรได้พยากรณ์ไว้ว่า ชีวิตนี้หมดบุญภายใน 7 วันเท่านั้น บิดามารดาต่างก็โศกเศร้าเสียใจ สามเณรปลอบประโลมว่าเป็นไปตามบุญกรรม แล้วรีบกลับสำนัก ครั้นอยู่มาจนครบ 7 วันแล้วสามเณรก็ยังเป็นปกติไม่ได้เจ็บไข้ได้ป่วยหรือประสบอุปัทวันตรายถึงแก่ชีวิต

สามเณรตั้งใจจะไปกราบเรียนถามพระสารีบุตร ขณะนั้นพระพุทธองค์ทรงเจ้าฌานหยั่งรู้ถึงความเป็นมา จึงทรงเรียกสามเณรมาสอบถาม แล้วตรัสท่ามกลางพระสงฆ์สาวกถึงมูลเหตุที่พระสารีบุตรทำนายว่า สามเณรจะหมดอายุขัยใน 7 วันนั้นถูกต้องแล้ว แต่เพราะเหตุใดจึงยังมีชีวิตอยู่ ทั้งนี้เป็นเพราะเกิดจากบุญกุศลที่สามเณรได้ช่วยเหลือสัตว์น้ำนานาชนิด สัตว์ปีกและเก้งเหล่านั้น อันเป็นปลาและเก้งแห่งพระโพธิสัตว์

ต่อมาพระสารีบุตรก็บอกสามเณรว่า อานิสงส์จากการทำบุญให้ทานชีวิตสัตว์ นอกจากจะช่วยให้รอดพ้นจากมัจจุราชแล้วผลบุญยังจะทำให้เธอมีอายุยืนยาว ซึ่งภายหลังการนิพพานของพระสารีบุตรและการปรินิพพานของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า สามเณรสังกิจจะได้มีชีวิตอยู่ต่อมาถึง 120 ปี

เครดิต http://horoscope7day.com/